De 77 van Bas gaat over het feit dat sinds 11 mei 2024 Bas Blankendaal zich mag kronen tot topscorer aller tijden van onze club en dat daarbij het getal 77 hoort. In de die zaterdag met 3-1 verloren wedstrijd bij Waterwijk verkleinde Bas vanaf de stip onze achterstand tot 2-1. Veel waarde had het niet, omdat tot de hele reeks povere resultaten sinds eind maart 2024 ook de uiteindelijke nederlaag tegen Waterwijk gerekend moet worden.

Dit laat echter onverlet dat Bas de 77ste er die middag in Almere wel in had liggen.

 

Aan de kop van dit oranje klassement stond tot die datum Raoul van der Wel, die als youngster ruim 15 jaar geleden in de toenmalige vierde klasse in slechts een paar seizoenen 76 keer het net vond. Omdat de toenmalige vierde klasse nu ‘de onderbond’ van het zaterdagvoetbal zou zijn, is het aantal goals van Raoul moeilijk te vergelijken met dat van Bas. Bovendien deed Raoul zijn kunstje in korte tijd en smeerde Bas zijn 77 uit over veel langere tijd.

Om deze reden kijk ik alleen naar de getallen op grond waarvan Raoul van der Wel aan de top van onze lijst toeschutters is afgelost door Bas. 

Terwijl de 76 van Raoul voor altijd zal blijven staan omdat hij niet meer voetbalt, kan Bas zijn 77 nog naar boven bijstellen. De 35 jarige routinier wil immers in ieder geval ook volgend seizoen nog deel uitmaken van onze selectie.

 

Daarom voorafgaande aan onze derde nacompetitie op rij (waar ik natuurlijk van alles van vind, maar dat komt vast later nog wel een keer op onze website voorbij) hier nu ruim baan voor de 77 van Bas Blankendaal. Voorafgaande aan de laatste training voor het duel tegen AFC spreek ik een half uurtje met Bas. Het worden dertig vermakelijke minuten waarin naast de goals van Bas (de kapstok waaraan dit verhaal hangt) zijn hele Jong Holland-loopbaan in vogelvlucht voorbij komt.

 

Over het begin; ‘een vriendje van mij speelde bij Jong Holland in de jongste jeugd en via hem kwam ik bij de club terecht. Joop Verbaan was destijds mijn trainer. Ik ben in al die jaren Jong Holland trouw gebleven met uitzondering van een half jaartje Kolping Boys, maar daar had ik al snel spijt van. Toen ik daar mijn draai niet kon vinden realiseerde ik me des te meer dat ik bij Jong Holland beter op mijn plek zit bij een club waar ik me in al die jaren ook erg heb thuis gevoeld’ 

 

Over de 77 goals; ‘natuurlijk wist ik wel dat ik er dicht bij zat, Peter de Rover had me dat verteld, maar eerlijk gezegd was ik er niet zo mee bezig. Ik hecht eigenlijk meer waarde, als ik direct gestopt zou zijn, aan een hoge positie op een lijstje Jong Hollandianen met de meeste wedstrijden in het eerste elftal. Dat zegt me veel meer dan die 77. Bovendien is dat aantal van 77 niet eens heel hoog, ik geloof dat er bij Koedijk een speler rondloopt die er 150 heeft gescoord’.

Wat het aantal wedstrijden in het eerste elftal betreft wordt Bas op zijn wenken bediend, want dat aantal staat inmiddels op 349 potjes. Ik schat zomaar in dat er niet veel Jong Hollandianen aan dit getal zijn gekomen. 

 

Natuurlijk heeft de voorbije weken ook de typerende voetbalhumor een rol gespeeld toen de 77ste lang uitbleef. In de eerste grote uitglijder dit seizoen voor het elftal van Carl Ern ging Bas op 23 maart jl.vlak voor rust bij een 0-1 voorsprong bij het Amsterdamse Wartburgia vanaf 11 meter klaar staan voor de 0-2 ruststand en ging het lelijk mis. Dat dit het begin zou worden van heel veel meer fikse tegenvallende resultaten kon toen nog niemand bevroeden, maar zonder Bas ook maar een tel iets te verwijten, mogen wij nu kijkend naar de stand in de competitie best dagdromen van een benutte stafschop en een 0-2 ruststand bij Wartburgia in plaats van de uiteindelijke 3-1 oorwassing.

 

Terug naar de voetbalhumor; omdat de 77ste een kleine twee maanden (vier wedstrijden en tien Jong Holland goals zonder Bas als schutter) duurde, werd de routinier daar geregeld fijntjes aan herinnerd. Bas haalt er lachend de schouder over op en houdt de lolbroek nog even aan als ik hem vraag naar de allerbeste Jong Hollandianen waarmee hij gespeeld heeft. Zeker omdat hij weet dat het duo het prima kan hebben, noemt hij zonder lang twijfelen de namen van Siem van der Sluijs en Mike Spaans.

Van serieuzer aard zijn de namen van Jerry Tanakah en Sonny Aartsen die Bas het predikaat beste spelers waarmee hij actief was bij Jong Holland toedicht.

 

We gaan nog even door met het noemen van namen en rugnummers. Bas twijfelt geen tel als ik hem vraag naar de beste trainer bij de club. Hij noemt David Zonneveld en prijst vooral de stijl van spelen onder deze trainer; ‘ in het seizoen 2013-2014 werden wij kampioen onder David in de derde klasse en zijn manier van spelen kenmerkte zich vooral door veel hoog druk zetten en daar waar het kon aanvallen. De titel en het hoge aantal goals waren mede het gevolg van zijn speelwijze. In dat mooie elftal speelden ook echt goede voetballers als Michiel Brink, Tim Termaat, Rob Blankendaal en Paul van Dijk’ 

 

Dat seizoen brengt Bas ook zijn misschien wel mooiste (belangrijkste) van de 77;  ‘op 11 mei 2014 pakten we de titel in de derde klasse bij Blauw Wit Wormerveer en maakte ik de eerste goal’

Dat de euforie om de promotie een seizoen later al weer plaats maakte voor een degradatie maakt dat sport ook vaak mooie verhalen oplevert. Na de titel ging Jong Holland in het seizoen 2014 - 2015 kansloos degraderen uit de tweede klasse en de meest in het oog springende nederlaag in dat seizoen was de 0-8 thuis-nederlaag tegen Marken; ‘die gasten kwamen met een touringcar bus en waren in clubkostuum gestoken, binnen een half uur stonden we met een nulletje of vijf achter’ herinnert Bas zich lachend.

 

Niet over goals maar over de successen onder Carl Ern; ‘ natuurlijk hebben we nu in tegenstelling tot eerdere seizoenen een grote en kwalitatief goede groep spelers, maar het belangrijkste is dat met de komst van een onder-23 team de trainingsavonden druk worden bezocht. Stonden we nog niet eens zo lang geleden, toen het tweede elftal nog tot de A-selectie hoorde, op trainingsavonden met een veel te kleine groep, nu zijn er dinsdag en donderdag altijd meer dan 30 jongens op de training.

En dat is voor de wijze waarop je kunt trainen een enorm voordeel vergeleken met de situatie van voor de komst van dat onder-23 team’

 

De lofzang voor onder-23 houdt nog even aan; ‘ die jonge gasten kunnen niet alleen het niveau prima aan, maar het zijn stuk voor stuk harde werkers en er zit een goede kop op. Voor ons als oudere spelers is het heerlijk om met dit soort jonge jongens op te trekken’ 

 

Op mijn afsluitende vraag of ik nog iets vergeten ben te vragen reageert ‘Bas-77’ zoals hij zich al een half uur lang heeft opgesteld. De bescheidenheid viert hoogtij als hij lachend antwoordt; ‘neen hoor, ik vind het al leuk dat je er aan gedacht hebt mij te interviewen’.

 

Harry Verheul