Bij afwezigheid van beide clubschrijvers Peter de Rover en Harry Verheul wordt dit een kort (nou ja, niet al te lang) verslag. Geen Jonghollandiaan zal ook zitten te wachten op een uitgebreide weergave van een nieuwe teleurstelling, de tweede opeenvolgende nederlaag tegen een laaggeklasseerde ploeg: 3-1 nu tegen OSV.
Hoe dat ook uit te leggen? In de eerste helft leek er nog weinig tot niets aan de hand, ook door de povere tegenstand van OSV. Jong Holland speelde aanmerkelijk beter, met meer energie vooral ook weer, dan twee weken eerder tegen Wartburgia. Na een vroege kans voor Sietse Bol opende Sam van de Kamer de score met een kopbal na een sterke actie en een afgemeten voorzet van Jort Feijen (0-1). Op slag van rust leek het van een logische uitbreiding van de score te komen, toen Sietse Bol in het strafschopgebied naar de grond werd geduwd. Maar Lars Boekel schoof de strafschop naast - ook al de tweede gemiste strafschop op rij, na die van Bas Blankendaal tegen Wartburgia.
Ja, het had heel anders kunnen lopen. Anders móeten lopen, zeggen trainer, spelers en supporters dan gauw, maar daarin gaan we niet mee. Dan moet je de ballen er maar inschieten, en dat gebeurde dus niet. Met de nodige eerlijkheid zou je wel kunnen relativeren dat waar het ons ook vaak genoeg heeft meegezeten, het in deze weken wat tegenzit.
Maar over wat er in de tweede helft gebeurde, moeten we streng zijn. Dat had met ‘tegenzitten’ of mogelijke pech niets te maken. Twee keer kort achter elkaar kreeg OSV na gebrekkig weerwerk in het hart van het middenveld ook in het centrum van onze defensie vrije doortocht naar het doel (1-1 en 2-1). Als we zo’n mooie nacompetitie willen spelen als vorig seizoen (om over de hogere ambitie van een eventuele titel nog maar niet te spreken), mag dat eenvoudigweg niet gebeuren.
Na een fout in de opbouw, en wéér een vrije doortocht, werd het ook nog 3-1, waarmee zichtbaar het laatste restje vertrouwen vervloog. Na al de nederlaag tegen Wartburgia kon dat de indruk geven dat de ballon in Oostzaan leegliep. Maar zie: om ons heen hapert ook nu eens de ene en dan weer de andere ploeg. De schade was door andere resultaten opnieuw (iets) minder groot dan ’ie had kunnen zijn. Maar het is wel zaak dat trainer Carl Ern en zijn spelers, die dit seizoen vaak genoeg hebben getoond over veerkracht te beschikken, nu snel nieuwe lucht in de ballon blazen.